“Flatliners” (1990)
Kada se nakon decenije vještog plivanja u niskobudžetnim vodama napokon prebacio u A-produkciju Šumaher je uz pomoć Majkla Daglasa (Michael Daglasa) na mjestu producenta, neočekivano izabrao žanr natprirodnog trilera za svoj sledeći projekat. Priča o grupi studenata medicine koja provodi tajne eksperimente sa kliničkom smrću (što im se naravno obija o glavu), imala je tada zvjezdani par Kifera Saterlenda (Keifer Sutherland) i Džuliju Roberts (Julia Roberts) u glavnim ulogama, te solidan budžet od 26 miliona dolara. Rezultat je vrlo napet i prilično jeziv triler koji je dobio dobre kritike i što je najvažnije dobro prošao na kino blagajnama sa 70 miliona dolara zarade.
“Falling Down” (1993)
Istraživanje trilerskog materijala Šumaher je uspješno nastavio u danas kultnom filmu „Falling Down“ sa Majklom Daglasom u glavnoj ulozi. Kontroverzna priča o običnom čovjeku, nezaposlenom inženjeru Vilijamu Fosteru, koji pod pritiskom svakodnevnih stresova pshički puca i kreće u krvavi pohod po gradu, pokušavajući nasiljem popraviti truli sistem, podigla je mnogo prašine zbog navodne glorifikacije nasilja. Ipak, ispostaviće se da je stvarnost mnogo gora od priče Šumaherovog filma kada američku javnost u sledećim godinama potrese serija krvavih ubistava sličnog profila, a riječi glavnog junaka upućene policiji na kraju filma „Ma hajde, zar sam ja loš momak“ i danas zvuče jednako zlokobno.
“The Client”( 1994)
Za razliku od nesretnih epizoda sa Betmenom, koje su ga skoro koštale karijere Šumaher je sredinom 90-ih snimio i dva odlična filma, a zanimljivo je da dolaze iz podžanra tzv sudskog trilera. Prvi od njih je odlični „Klijent“, ekranizacija istoimenog romana kralja sudskih bestslera Džona Grišama (John Grisham), u kojoj je Šumaher svoju estetiku brzih rezova i odličnog rada sa glumcima doveo do savršenstva. Napeta priča o klincu (koji slučajno svjedoči samoubistvu mafijaškog advokata/pokajnika zbog čega se nađe na meti mafije) i ambicioznog tužioca (kojijedinu podršku ima u lokalnoj advokatici koju glumi odlična Suzan Saradon (Susan Saradon)), bila je školski primjer kako se snima vrhunski triler jednako dopadljiv kritici i publici.
“A Time to Kill”(1996)
Kada nešto radiš dobro, onda ne treba da mjenjaš fah – trebalo je upozoriti u to vrijeme Šumahera, ali nažalost niko nije bio tu kad je prihvatio ponudu za supoerherojski spektakl „Betmen & Robin“. U međuvremenu se desila druga ekranizacija romana Džona Grišama u filmu „A Time to Kill“, koja je donijela još kontroverzniju temu kroz priču o crnom vijetnamskom veteranu koji uzima pravdu u svoje ruke kako bi osvetio silovanje maloljetne kćerke od strane dvojice bijelih rasista. Šumaher se maestralno poigrava sa ritmom i glumcima na čelu sa Metju Mekonenom (Matthew McConaughey), Semjuelom L. Džeksonom ( Samuel L. Jackson) i Sandrom Bulok (Sandra Bullock) izvlačeći maksimum iz književnog predloška, kako bi napravio još jedan filmski klasik u sudnici.
